Text messages.
Thursday, 19 July 2012 | 19:48 | 0 comments
Hello, Annyeong, Assalamualaikum.
Hari ni, aku nak cakap pasal text message.
Aku bangun je, aku tengok message dapat dari Sarah.
Okay, dia memang kawan baik aku. And orang yang paling rapat dengan aku.
Dia text :-
"Aku rindu kau. Aku rindu kau. Aku rindu kau. Jujur, aku rindu kau sangat-2. Hari-2, aku kau akan sentiasa happy and friendship ni akan kekal. Aku nanges lagi malam ni. Tak boleh nak stop. Rasa sedih bila ingat kau. Hmm, weird kan? O.o Aku tahu kau mesti fikir aku ni biasa je untuk kau. Entahlah, Aku tak tahu nak kata apa. Yang aku tahu aku menangis sebab aku rindu kau. Aku tahu kau geli dengan jiwang. Hmm, the best thing I ever had is you. Walaupun kau jauh, tapi tetap aku rasa dekat dengan aku. Sebab kau dah lama kat dalam hati aku. Aku memang takkan stop teman kau. Tiap kali aku solat, Aku akan kata kalau aku mati, pastikan kau dah ada pengganti aku. Aku taknak kau keseorangan. And, aku nak kau kuatkan diri kau. Hmm, jiwangnya, Kau mesti gelak kan? Huh. Satu lagi, aku mohon jangan rimas dengan aku :'c"
Okay, sampai ayat pasal mati tu, air mata aku terus mengalir.
Sebab apa? Aku sayangkan dia. Dialah kawan paling terbaik yang pernah aku ada.
Aku tak sanggup nak kehilangan orang yang aku sayang.
Dia sama macam Kiseop. Even aku sayang Kiseop lebih *cehwah*
Tapi... Aku sayang kau weh. sayang kau.
Yes, I know. Allah and Nabi is the first. Second is our parents.
Third, for me is Kiseop. Then kau Sarah. Kau. Kau nampak tak aku letak kau tempat yang lebih tinggi untuk kawan aku yang lain? Nampak tak?
Kalau aku sedih, kau selalu dengan aku. Aku happy pun kau ada dengan aku. Aku menangis, Kau ada dengan aku. Just, kalau aku menangis pasal kau je aku taknak call kau. Sebab aku taknak kau tahu. Aku taknak kau rasa susah untuk pujuk aku sebab aku menangis pasal kau. Even masa aku tengah type post ni pun aku menangis.
Walaupun kita dah jarang texting, tapi aku nak kau tahu. Aku sayang kau, Aku rindu kau.
Just, aku bukan malas nak text dengan kau ke apa. Aku just malas nak top up. Tu je.
Serious, aku pun tak nak friendship kita ni makin renggang.
Hari-2, aku rasa macam nak jumpa kau. Hari-2, aku rasa macam nak pindah sekolah nak pergi sekolah dengan kau. Okay, itu mustahil.
And, aku rindu kau. Aku nak jumpa kau bulan puasa ni. Tapi, tu pun kalau kau free.
Aku selalu ceritakan semua rahsia aku kat kau. Takpernah sikit pun rahsia aku tak aku cerita.
Mungkin ada. Tu pun sebab aku tak sedia nak cerita. Untuk pengetahuan kau a.k.a FYI, Aku tak pernah rimas dengan kau. Okay, and aku pun taknak rasa rimas dengan kau. Aku harap, kau jaga diri baik-2 kat sana. Kat sekolah kau tu. Aku nak kawan baik kau yang kat sana jaga kau. Kata kat dorang, Aku amanah kan dorang untuk jaga kau sebaik mungkin. Mungkin aku bukan kawan yang baik untuk kau. And, aku mungkin takboleh nak jaga kau selalu. Yelah, macam kau kata. Setiap manusia akan mati right? Hmm, Yan, Anis, Amir, and yang lain lain. Kauorang please... Pleasee... jaga Sarah. Aku mohon... Aku merayu.. I'm really really beggin' on your guys. Stay with her. Jangan buat dia menangis. Jangan buat dia sakit hati. Tolong buat dia happy sebab aku takada dengan dia sekarang and aku memang selalu takada dengan dia kan? Tolong buat dia happy.. Aku taksanggup nak tengok dia menangis. Apatah lagi pasal aku. Aku rasa sakit hati. Aku rasa macam aku ni bukan kawan yang baik untuk dia. Ingat, dia sukakan Mr. Shin Soohyun. Kalau boleh, kalau korang boleh tiru suara soohyun tu, try ah tunjuk kat dia. Dia suka chocolate, kalau kau nampak dia depress ke sedih ke apa even happy ke. Kau belikan lah dia chocolate. Dia suka barang warna merah macam Soohyun. Kalau nak beli dia hadiah. Tolong belikan warna merah. Its the best for her. Dia suka milo ais kan? Kalau nak belanja dia. Takpayah nak belanja dia air lain. Milo ais sudah. Mencukupi. And, dia paling suka karaoke. Tu kalau dia takde kerja. Menyanyi je kerja. Kalau dia menyanyi memekak dalam kelas tu. Ignore her. Asalkan dia bahagia. Kalau boleh, menyanyi dengan dia. Tu je kot pesanan aku.
Byebye.
Crying while typing is hard. Feels like tengah betul-2 ada feeling nak type benda ni. Haha.